سخن روز

پيوندهای روزانه

نــــدا رسيد بگـــوشم لب تو خندان باد      نشاط و خــرمي عمر و عيش شايان باد

فــرا رسيدن ســال جـديد و عيد سعيد      بــــراي پيـر و جوان شادي دل و جان باد

چــراغ زنــــدگي رهـــروان وادي عشق       ز نــــور معــــرفت ذات حــق فــروزان باد

مخور دريغ گذشته شراب عشق بنوش       سرور و نوش و محبت ز شوق ايمان باد

كلام صابــر كرماني شهد جان باشد

امــــــور زندگيت با ثبات و آسان باد !


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۱/۰۱/۰۱ ] [ 8:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

بُلبلِ بستـــانِ عشقم مـی‌روم شاید نیایم      محـو و سرگردانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

داغهــا دارم به سینه از غم و رنج جـــدائی     بی سر وسامانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

بارِ خاطـــر بـــوده‌ام من سالها در خاطـرِ تو       والــه و حیـــرانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

با همــــه ناآشنــــائی آشنـــای راز بـــودم       در غمِ ســـوزانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

در جهانِ بی‌نشانی سالها سرگشته بودم       گوش بــر فرمانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

مـــی‌زنم فریاد و افغان بسته‌ام بارِ سفر را        بر ســـــرِ پیمانِ عشقم می‌روم شاید نیایم

صابرم از خود رمیدم تا به آن جانان رسیدم

حالیا پژمانِ عشقم می‌روم شـــاید نیـــایم


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۱۱/۲۸ ] [ 10:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

منكه در بندِ  غم عشق تــــو ديـوانه شدم       مات و حيــــران همه جا شهره و افسانه شدم

غــــم نـــديم دل و انــــدوه هــــوادارم شد       زيــــرِ زنجيــــرِ جنــــون والـــه و ديــــوانه شدم

شمعِ رُخ يار برافروخت به بـزمِ دل و جـــان        ســــوختم ز آتشِ ســــوزنده و پــــروانه شدم

دردِسـر داشت بسي عقل رهــايش كردم        جـــان‌نثــارِ رهِ آن مــــونسِ جـــانــــانـــه شدم

مرغِ دل در قفسِ سينه به تنگ آمده است        بال و پـــر بسته گـــرفتــار به غمخـــانه شدم

آرزو نيست مرا، ليك چه گـــويم همه شب        بي‌خود از سوزِ دلِ خـــويش به كاشانه شدم

جسمِ من آب شــد و روح و روانم فـــرسود        عشق زد شعله به جان از همه بيگانه شدم

صابرم داغِ دلم تازه شـــد از ديــدنِ دوست

چه كنـــم سوخته‌دل همــدمِ پيمانه شدم


برچسب‌ها: غزليات
[ یکشنبه ۱۳۹۰/۱۱/۲۳ ] [ 20:35 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

شـاخِ بی بـَـــرگـــم زِ تـاراجِ خزان آســـوده ام       بی ثمــر گشتم زِ سنگِ کودکان آسوده ام

مدتی ســـرگشته در وادی حیـــرت گشته ام       از غبـــــارِ رنــج و گــَـــــردِ کاروان آسوده ام

باده از خون ِ جگــر خــوردم زِ جــــامِ داغ و درد       ســـــالهــا از منتِ پیـــــرِ مُغـــان آسوده ام

حکم فـــرمای قضـــا زد نقـش بـــر لـوح ِ وجود       گشته ام تسلیم، از سود و زیان آسوده ام

در حریم ِ عشق مَحــرم شد دل ِ دیـــــوانه ام       شکــــرلله از خیـــالات و گمـــــان آسوده ام

دَم زدم با هــــر که از مِهـــر و وفا دیـــدم جفا       روزگاری شـــد زِ جـــورِ ایــن و آن آسوده ام

مشورت با عقدۀ دل می کنم هر صبح و شام       از غــــمِ ایـام و انـــــدوه، زمـــان آسوده ام

دفتر دل را نمـــودم پاک و صافی جان شــــدم      از کلام و مَنطــق و نُطــق و بیان آسوده ام

سـالهـا از مِهر و کیـن بگذشته ام روشن روان      از جفـــای خصــم و از زخم ِ زبان آسوده ام

صـابــــرِ وارستـه و آزاد و عـالـــی مَـشــــــربم

در حَــــریـمِ قُــــدس از شـورِ جهان آسوده ام


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۱۱/۰۴ ] [ 16:22 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

ای كاش آشنـــای تـــو، زيبــا نمی‌شدم      مجنونِ عشق و اينهمه رسوا نمی‌شدم

ايكاش با خبـــر ز غـــمِ مـــن شـود دلت      مــنِ ســاده‌دل، اسيــرِ تمنــا نمی‌شدم

بــــودست تكيه‌گــاهِ مــن آئيــن دوستي      مــغلـــوبِ ميلِ مــــردمِ دنيــا نمی‌شدم

چشمــم بـهـــر نگاه بيـــاويخت، بی‌اثــــر     افسـونِ چشـمِ نرگسِ شهلا نمی‌شدم

گفتی به من كه روحِ تو با روحِ من يكی است      ورنه اسيــرِ وحشت و غوغــا نمی‌شدم

كـــردی رها مــرا و شدی شمعِ ديگـــران     با اينكه با تـــو بـــودم و تنهـا نمی‌شدم

وقتی خبـــر شدم كه ز غم می گداختی

ای كاش محـــوِ اينــهمه رؤيا نمی شدم


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۱۰/۳۰ ] [ 10:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

یا سیدالکریم


ســاقی ز شـرار عشق ســر مست و خـرابـم کن

                     در بـزم طــــرب امشـــــب مســــت می نـابـم کن

بـس قـامت تـو دلـجـوست بنمای قیام ای دوست

                      آســـــوده دل و راحـــــت از روز حســــــــــابم کن

از قـــیـــــد ریـــا رســـتم در بــــند تــــــو پا بستم

                      از عشق تـــو سرمسـتــم فـــرشـاد و خــرابم کن

ای مـــطـــرب بـــــزم جـان بــنــــمای مرا شــادان

                     مـســرور و خوش و خنـدان با چنـگ و ربــابــم کن

شــــیریــن دل آرائی دلـــــداده چو فـــرهـــــــادم

                     بگـــداخــــتـــه ای دل را ز آن شعله کبــابـــم کن

با حــــــــسرت و ناکامی یک عمـر به ســر بردم

                     در بوته هــجــــرانـــت بــگـــذار و مــــــــذابم کن

          من صـابـــــر مدهوشم افـســرده و خاموشـــم

          در میکده وحـدت ســــــرمـــســـت شرابــم کن


برچسب‌ها: غزليات
[ دوشنبه ۱۳۹۰/۱۰/۲۶ ] [ 21:52 ] [ سيدعلي رضاهل اتايي ]

حاصلِ عمـــرِ مــنِ ســوخته دل حرمان بود         خنـــــده ها بـــود بـــه لب لیک دلم گـریان بود

خـــواستم عقـــده ای از دل بگشایم دیدم         عقـــده ای بـــود که لاینـحل و رنـــجِ جــان بود

میزبان در دلِ من عشق و بلا مهمان است        جان و دل شام و سحر ز ِ آتشِ غم سوزان بود

این چه شوریست ندانم که بُوَد در سرِ من         که دلــــم واله و دیــــوانه و ســــرگــــردان بود

اینکه از خامه چکیده است بـــروی نــــامه         شــور و احســاس من و درد و غم و افغان بود

صابرم نغمه ی مستانه مـن ساز ِدل است

که دل از سوز ِغم و عشق، بسی نالان بود


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۱۰/۱۳ ] [ 17:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]


تا كه از يادِ تو اي دوست فراموش شدم

بسته‌ام لب ز سخن گفتن و خاموش شدم

از كفِ يار پريچهرة زيباروئي

بادة عشق بنوشيدم و مدهوش شدم

ظاهراً ساكت و آرامم و در باطن و جان

چون خمِ مي ز غمِ عشق تو در جوش شدم

بخت و اقبال ندارم كه به عشرت كوشم

تيره‌بختي مرا بين كه سيه پوش شدم

منكه ديوانة انگشت‌نمايم همه عمر

فارغ از عيش و نشاط و خوشي و نوش شدم

صابرم خون‌ جگر مي‌خورم از ساغرِ غم

بي‌دل و غمزده و محو و فراموش شدم


برچسب‌ها: غزليات
[ دوشنبه ۱۳۹۰/۱۰/۰۵ ] [ 23:52 ] [ آذر ]

ای یار بیـــا در بَـــر مـن جلوه گری کن       من را تو از این هستی موهوم بَـری کن

بنهاده خـــدا تاج کـــرامت به ســـر تو        در مملکتِ صِـــدق و صفـــا تاجـوری کن

ســـرگشته و حیــرت زده در دام بلایم        ما را بــــه ســـراپردۀ جــان راهبری کن

ای مهـــر دل افــــروز بیـا از رهِ شفقت        شامِ غــم و انـدوه و محن را سپری کن

بـــر دولت فــانیِ جهان نیست دوامی        انـــدیشه ازیـــن دولت دور قمــــری کن

ما تشنۀ وصلیـــم و هـــــوادارِ وفـــائیم        ای پیک امید دل وجان خوش خبری کن

بر صـــابر دلخسته نظـــر کـن ز محبت

در کشور دل شاهی و صاحبنظری کن


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۸/۰۳ ] [ 23:21 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

دلم به سینه طپـد یارِ لنـــواز کجــاست       انیس جان و دلم پرده دارِ راز کجاست

ز قــامت تـــو قیــامت بعــالـم است بپا        مگـــو قیـــامتِ دادارِ کـارساز کجاست

جــــز ادعـــا نشنیــدم ز عارف و عامی        به راهِ مهـــر و وفــا رندِ پاکباز کجاست

هـــزار عقده بـــدل دارم و خموشم من        فروغ عشق نهان آنخدای ناز کجاست

بپای دوست نهادم سر و سپــردم جان        کسیکه درک کنــد شیوۀ نیاز کجاست

ز داغِ عشق شـــدم صابـــر و ز خــود رستم

دلی که سوخت از این داغ جانگداز کجاست


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۰۷/۲۹ ] [ 22:33 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

من یقینم شــــد که بایـــد گــــوشه‌ای تنها بسوزم

شمـــع‌وش در کنـــجِ غــم از صدمۀ تــــن‌ها بسوزم

قطع شــــد امیـــدِ من زیـــن مــردمانِ سُست‌عنصر

ســـر بَـــرَم در جیبِ فکرت، با دلی شیــــدا بسوزم

روز و شب در بزمِ میخــــواران و رنــــدان باده‌ نوشم

بادۀ مــن خــونِ دل شــد، ز آتش ســـــــودا بسوزم

بسکه کردم شکوه از احساس خود خاموش گشتم

بعــــد از این چـــون لاله‌ای در دامــــنِ صحرا بسوزم

بحــــرِ مــــوّاجِ بلا، کشتی جــــان را غــــرقــه سازد

در میــــانِ وحشت و طــــوفان ایـــن دریـــــا بسوزم

مُشک و پشک و گوهر و خرمهره یکسان شد برایت

لب ببنـــدم از سخــن ســـاکت شــوم، گویا بسوزم

شمعِ رُخ افــــــروختی در بـــــزمِ جــان و خــــانۀ دل

تا که چـــــون پـــــــروانۀ دلــــداده بی‌پــــروا بسوزم

مُهـــــرِ رســـوائی عشقت خورده بــــر پیشانی من

تا مـــــن غمــــدیــــدة دیـــــوانه‌دل رســــوا بسوزم

خاطــــراتِ زنــــدگی غــــم می‌فـــــزاید بــر غمِ من

در شــــــرارِ غصـــه و انـــــدوه ســـــر تــا پا بسوزم

صـــــابــــرا شــاید رســد روزی که همـدردی بیابی

حالیـــــا بــایـــــد بگــــــوئی یکــــه و تنهــــا بسوزم


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۷/۲۶ ] [ 17:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

عاشـــق یارم و از جـان و جهــــان بی‌خبرم      محــــوِ دیــــدارم و از کــون و مکان بی‌خبرم

جذبه ی روح مـــــرا جـانبِ افــــلاک کشیــد     چونکه مجـــذوب شدم از دو جهان بی‌خبرم

خلق سـرگرم غم سود و زیـان می بــاشند     مستِ مستــم ز غـــم سود و زیان بی‌خبرم

دست تقـــدیــر مــــرا جـانب جــانانه کشید     از تـمنــــــای دل پــیـــــر و جــــوان بی‌خبرم

منکه در خویش فـــرو رفته و می‌بـاشم گم      از ســــرا پــــــرده ی اســـرار نهان بی‌خبرم

بخت اگر یار شود رخت کشم جانب دوست     منکه از روضه ی رضـــوان و جنـــان بی‌خبرم

مــولوی‌وار روم همـــره شمس‌الحق عشق     بی‌خود از خویشم و از شور و فغان بی‌خبرم

صـــابـــرم از همه جا رانـده و درمانده شدم

چه کنـــم از کــــرم، پیـــــر مغـــان بی‌خبرم


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۰۷/۲۲ ] [ 10:31 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

بلای جـــان و غــــمِ دل ز آشنـــائـــی بـــود      جهنمی که شرر زد به جان، جدائی بود

اگـــر ز ِ کــوی غمش ره نبــــرده ام جـــائی      ز ِناتـــوانی جسم و شکسته پــائی بود

ربـــود دل ز ِ مـــن و فتنــه ­گــــر، بلائی بود       طــــریقِ دلبــــرِ عیــــار، دلـــربـــائی بود

چه رنجها که کشیــدم ز ِ شور و احساسم       نصیب و قسمتِ مــن درد و بینـوائی بود

ز ِنــورِ عشـق گــریـزان شدست زاهدِ شهر       بــلا و آفتِ خفــــاش، روشنـــائــــی بود

شدی چو عاشق و بی­دل، وفا ز ِ یار مجوی       همیشه شیـــوۀ آن یـــار بی­وفــائی بود

سخنـــوری نبــــود کار هــــر سخنــگـــوئی

کلام و گــفتــــۀ صـــابـــر ز ِ ژاژ­خـــائی بــود


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۷/۱۹ ] [ 17:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

چه کنم گـــوشه تنهــا همـــه شب سوخته ام      با دل والـه و شیـــدا همه شب سوخته ام

در همه شهـــر به بــدنامی مــن نیست کسی     هر نفس با دل رسوا همه شب سوخته ام

واعـــظ از تـــــرس جهنـــم نهــــراســـد دل من      فـارغ از وحشت فردا همه شب سوخته ام

ثـــــروت و عـــــــزت دنیـــا به شمــــا ارزانـــــی     راحت از غصه ی دنیا همه شب سوخته ام

خـــم گیســوی بتان سلسله ی پـای دل است     واله و سلسله بــر پا همه شب سوخته ام

هستی ام دستخوش رنج و حوادث شده است     همـــدم ساغـر صهبا همه شب سوخته ام

صـــابــــرم از همه جـــا رانـــده و درمـانده شدم

کنــج تنهـــائی و تنهـــا همــه شب ســوخته ام


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۷/۰۵ ] [ 23:27 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

به يــــاد روي تــــو هـــر دم تـرانه‌‌ساز شدم         چه دولتي است غمِ عشق بي‌نياز شدم

تـــــرانه و غـــزلـــم نــغمــة اميـــدِ دل است        به راهِ مهــــر و وفا رنــــد و پاكبــــاز شدم

به بـــزمِ مــــردمِ بيگـانه مي‌روي اي دوست         ز جــــورِ مـــــردمِ بيگانه، اهل راز شـــدم

بهار عشق و اميد و نشاط و شادي و عيش          توئي توئي كه ز مهـــرت ترانه‌ساز شدم

ز خـود تهي شـــدم و پُر شدم ز يــاد رخش          كه محــــــرمِ حــــــرمِ يار دلنـــــواز شدم

ز عشــقِ مــونسِ جــان صــابرِ غــــزلخوانم

به سلـكِ مــــردم آزاده، اهـــلِ راز شـــــدم


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۰۶/۱۸ ] [ 22:36 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مـــن اسیـــرِ قفـسِ قــالبِ تن می‌باشم        عاشق لاله‌رخی، غنچه ‌دهن می‌باشم

روح در ســـاحتِ افــــلاک بـــه پــــرواز آید       این زمـــان بسته زنجیـرِ محن می‌باشم

قــدسیـــان منتظـــر مقدمِ من می‌بـاشند       حـــالیــــا در قفسِ تنگِ بــدن می‌باشم

عشق باشد به دلم لب به سخن باز کنم       بلبلِ خوش سخنِ باغ و چمن می‌باشم

تلخ کامم ز غـم و هجر کجائی ای دوست

صـــابـــرم منتظـــرِ وصلِ تو، من می‌باشم


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۰۶/۰۴ ] [ 22:2 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

شبِ قَدرست و شدم ساکنِ میخــانۀ عشق        می زنم بوسه به جام می و پیمانۀ عشق

شبِ قـدر است و مَلَک آمده از عـــرشِ وجود        مـُــژده وصـــل بیـــاورده زِ جـــانــانۀ عشق

رهـــــروِ وادی پُــــر وحشتِ رنـــجیــــم و بلا          مَقصد مـاست حرمخانه و کاشانهۀ عشق

زاهـِــــدا طعنۀ بیجــــا مَـزن و خُــــــرده مگیر          مستِ مستیم و خـــراباتی میخانۀ عشق

عهدِ مجنون بگذشته است و کنون نبوبتِ ماست          دل بَــر آن لیـلی لیلا شــــده دیوانۀ عشق

هــرچه باشد به جهان کهنه و فرسوده شود          کهنه هــرگــز نشود قصه و افسانۀ عشق

حَــــرم و کعبـــه و دِیـــرست زیـــارتگه عـــام          قبله‌ی اهل محبت حَــرم و خـانه‌ی عشق

عاشق ســـوخته جـــان از سر اخلاص و نیاز          سر نهادست در محفل شاهــانه‌ی عشق

صــابــر از سوز درون نغمه‌ی جــانسوز سرود

بـــــوده از روز ازل والـــه و پـــــروانه‌ی عشق


برچسب‌ها: غزليات
[ جمعه ۱۳۹۰/۰۵/۲۸ ] [ 12:47 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

گوهری بودم، در چشمِ خسان خوار شدم        در كمنــدِ غـــــمِ ايّــام گـــــرفتــــار شدم

روز و شب غـــوطه‌ورم غــوطه‌ورِ بحرِ خيال        مــــوجِ بي‌لنگــر اين قُلــــزمِ ذخّــار شدم

بسكه ديــدم ز زن و مـــرد جفاكاري و جور        از همــه خلقِ جهــان يكسره بيزار شدم

خدمتِ پيـــــرِ مغــان را ز دل و جــان كردم        لايقِ خــــدمت آن مـــونسِ ابـــــرار شدم

گوشه‌ی ميكـده‌ی عشـق مكان بگـــرفتم        مست ولايعقل از آن باده‌ی سرشار شدم

شمع‌سان سوختم و قطره‌صفت آب شدم        تا كه در عــــالمِ دل محــــرمِ اسرار شدم

سينه‌ام مخــزن رازست و دلم منبعِ عشق        رستم از بنـــدِ خـــودي واصلِ دلدار شدم

از نسيمِ كــرم و لطف وعنــايت همه شب        همـــــدم و همــنفسِ يـــارِ وفـــادار شدم

صابـــرم نغمــه دل شعـــــرِ روانــــم باشـد

مـــرغِ خـــوش نغمه گلـــــزارِ رُخِ يار شـدم


برچسب‌ها: غزليات
[ پنجشنبه ۱۳۹۰/۰۵/۱۳ ] [ 0:19 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مـــاهی دریـــای عشقــم روی خاک افتا‌ده‌ام        در زمـیــــن شـــــوره‌زاری بیـمنــاک افتاده‌ام

دُخـتــــر رَز را بــــه عقــــد خــــویــش آورده‌ام        مَست و لایعقــل به زیــر شاخِ تاک افتاده‌ام

از جفــای یــار و بیــم و وحشت و جــور رقیب        مُنقلب حــال و پـــریشــان و هلاک افتاده‌ام

سیلِ خونِ دل روان گــردیده از چشمـــان من        همچو مرغ نیم بسمل سینه چاک افتاده‌ام

کعبــه‌ی آمــال من شـد قبله‌‌گاه کوی دوست        روی خــاکِ پـــای او بـــا قلبِ پـاک افتاده‌ام

شهره نزد شیخ و شابم، صابرِ مست و خراب

در کنـــار خُمــره‌ی مِـــی، روی خاک افتاده‌ام


برچسب‌ها: غزليات
[ دوشنبه ۱۳۹۰/۰۵/۱۰ ] [ 23:34 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مــــن گمشــــده‌ی عشــق تــو‌ام نام ندارم     بی وصل تو عیش و خوشی و کام ندارم

من کُشته شدم کُشته‌ی احساس و محبت     بی وصل تــو یک لحظه مــــن آرام ندارم

اندوه و غم و غصه‌ی من از غم عشق است     شـــوری به دل از غصـــه‌ی ایــــام ندارم

یک لحظه نشــد محـــو شـوی از نـظـــر من      با صبـح رُخت تــیـــرگی و شـــــام ندارم

از مـــن ببـــریـــدی و مــــرا تـَــرک نمـــودی      لیکـــن به خـــدا بـی تـــــو دل آرام ندارم

آرام دل و روح مَـــنــی راحــــت جــــانـــــی       من کار بــــه آغــــاز و به فـــرجــام ندارم

در دام غــــم هجـــر تـــو عمــرم به سر آمد       از بــــاده‌ی وصلت به کفـــم جــام ندارم

از نام گــــریـــزانــم و از میل و هــــوس دور        من کار به جـــاه و نـسب و نــــام ندارم

پیــــوند دل از پیــــر مغـــان قطــــع نگــــردد       من روی طلب جـــانب هــــر عــام ندارم

صـــابــــر شـــده‌ام در دل من رازِ نهــانست

از عشـــق عیــــان گشتـــم و انجام ندارم


برچسب‌ها: غزليات
[ شنبه ۱۳۹۰/۰۵/۰۸ ] [ 23:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

ز بس که درد کشیــدم به درد خــو کردم         به دل شکایت از آن یار فتنه جـو کردم

زمام عمر مرا دست عشق سخت گرفت         به کـــوی عشق بت گلعـــذار رو کردم

به هــر کجا که نهادم قـدم ز شــور جنون         تو را در عالم احساس، جستجو کردم

تو آرزوی منی ای عــزیـــز مصــــر وجـــود         وصــال روی تــو را، هـــر دم آرزو کردم

نکـــو خصـــال و نکـــو حـال و نیک کردارم         به کوی باده‌کشان خویش را نکو کردم

به نام و ننگ و هوس پا زدم ز سرمستی         به راه عشـــق رُخـت تـــرک آرزو کردم

زمــانه صــابـــر دلخسته را پـــریشان کرد

ســرود نغمـه که با رنـج و درد خـــو کردم


برچسب‌ها: غزليات
[ یکشنبه ۱۳۹۰/۰۵/۰۲ ] [ 23:5 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

آمـــده بـــود یــار مـن، شور جنون به پا کنم      جلـــوه نمـــود چهــره‌اش هستی خود فدا کنم

نهنـگ بحـــر حیــــرتم، تحیــــرم فــــزون بود      میــان بحـــر، روز و شب چــو ماهیان شنا کنم

روان شــــود روان من، ز خــاکدان به آسمان      نـــوای عشــق را بیـــان به نغمـــه و نـــوا کنم

سبوی بـاده را کشم به دوش خویش کامجو      ز شــور و مستی و جنـون چو ترک ماسوا کنم

خـدا خـدا کنـــم کـه من رهــا شوم ز قید تن      که بـا زبــان و بی زبـــان خــدای را صـــدا کنم

ز آب و خاک و هر گیاه، ز هر درخت و بوته‌ها       شنیـــده‌ام نـــدای حــق که تــرک مـاجرا کنم

بگــو به اهل معـــرفت که یـار می‌شود عیان       نظر به حسن روی او به صبح و هر مساء کنم

بــریختی سرشک من به روی چهره‌ام ز غم       رهـــا شــوم ز خویشتن که خـویش را فنا کنم

چون عندلیب خوش نوا، نوای عشق سر دهم

امیــن عشق صابــرم که روز و شب دعــا کنم


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۴/۲۸ ] [ 23:49 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مونس قلب و روح و جان حضرت صاحب الزمان حـــاکـــم روح و هـــم روان حضـــرت صـاحب الزمان

فــروغ حسن روی او شعشعه‌ی وجــود و جان    آمــر امـــــــر در جهـــان، حضــــرت صـــاحب الزمان

فـیـض رســان عـالمـی بــود امــام انس و جان   قـــــــدرت او بود عیــــان حضـــــــرت صاحب الزمان

مــظهـــــــر ذات کـبــــریـــا، رهبــــر راه اولیــــا   هم به عیـان و هـــم نهـــان حضـــرت صاحب الزمان

مـتـصــل ولای او پـــاک دلــسـت و بــــی‌ریــــا    جلـــوه‌نـمـــا به هـــر زمــان حضــرت صاحب الزمان

فــــروغ جـــاودانــه‌اش در آسمــان و در زمیــن    ولای او بـــه از جـنــــــان حضـــرت صـــاحب الزمان

ســـر بگــــذار صــــابـــرا ز صـــدق دل بپـای او

هست ولی رازدان حضـــرت صـــاحب الـــزمان


برچسب‌ها: غزليات
[ شنبه ۱۳۹۰/۰۴/۲۵ ] [ 20:35 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

صاحب الامـــر به مـــا فیض فراوان بخشد         جلـــوه بـاطنــی و قـــدرت ایـمـــان بخشد

رخ بـــرافـــروخته تــا دل بـرد از پیر و جوان         حسن رویش اثری در دل و در جان بخشد

دوظهـور است وجــودی و جهانی بی‌شک         عـــالـــم علــم یقین، پـــرتـو ایقان بخشد

طایــــر فکــــــر، به هــــر سو طیرانی دارد         بال و پـــر بـاز کنــد، گـــوهر عرفان بخشد

محفل پاکدلان رشک بهشت است و جنان         تــابــش عشـــق تـجلـی فـــروزان بخشد

مهــدی و هــادی دیـن رهبـر ایمـان و یقین         مطلـع چهـــره‌ی او نـــور درخشان بخشد

حق به ما صبر جمیل از کـرمش داده عیان         تا که اجـــر دو جهــان عـزت دوران بخشد

صابـــرا زنـــده دل و نغمه ســــرا بـایــد بود

طاقت و تاب و تـوان حضرت سبحان بخشد


برچسب‌ها: غزليات
[ پنجشنبه ۱۳۹۰/۰۴/۲۳ ] [ 3:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

ولــی حضــرت حــق مهـدی صـاحب زمــان آیـد      نشـان از بی‌نشــان از عــالم غیب و نهـان آید

نبی خوی و علی صولت ز زهرا عفت و عصمت      حسن صبر و حسین آیت امام انس و جان آید

ز سجــاد او نشــان دارد ز بــاقــر نــور جان دارد      ز صــــادق صــد بیــان دارد ولــی والیــــان آید

ز کاظـم علـم و عــرفانش، رضــا رضوان ایمانش      تـقی و نـقی خــوانش ز ذات حـــق نشان آید

پــدر آن عسکــری باشـد که هیـبت را از او دارد      بـــرای خلــق عـــالــم رهنمــائی مهــربان آید

دهــد آب حیــات مـعــرفت مـــا را لـب لعــلــش       امیـــر ملک معنـی، میـر تقـوی، جان جان آید

صــراط المـستقیم دیــن حــق را رهبــر و مولی       جهــانی حکمت و عــرفـــان ولـی راز دان آید

بیــاید خاشـع و خاضـع، جهان در تحت فرمانش       روان در امــــر او باشــد کــه آن اصل روان آید

جمــال عــالــم آرایـش بـــود آئیــنـه‌ی سبحــان       امیـــر و آمــــر و فــرمــانــروای حــق بیان آید

ســریــــر معــرفت را شهــریــار و ســـرور و والا       فـــروزان مهـــر رخشــان دل پیــر و جـوان آید

ملائک در رکـابش فـوج فـوج آینـد و حق حق گـو       که عیسی پیـــرو او بـاشـــد و از آسمان آید

جلال و قــدر او بـی‌حــد بــود او صــاحب قــدرت      ولی الله اعــظــم قبــلـه‌گــاه مـــومنـــــان آید

جلالـــش از جــلال ذوالـجـلال و حــاکم مـطـلـق      وجـــودش منبع فیــض و کـرامت، حکمران آید

دمـــادم صـــابــر کـــرمانی شــوریده ســر گویـد

یـقیــن دارم که سلـطــان ولای دل عیـــــان آیـد


برچسب‌ها: غزليات
[ سه شنبه ۱۳۹۰/۰۴/۲۱ ] [ 3:0 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

یار مسیحا بیا عزیز دلها بیا مونس جانها بیا خسته روانیم ما

رهبـر و مولا بیا شاهد زیبا بیا، ماه دل آرا بیا، دلشـدگانیم ما

ای شه ملک وجـود، خصم زبون غم فزود، بـروی ماهت درود

کسی مثالت نبود، بخوان مغنی سرود، سوختـه جـانیــم ما

بیـا بیـا جــان مــا، مطلع ایـمــان مــا، جـــوهــر عـــرفــان ما

چــاره و درمــان مــا، قلــزم احســان مــا، غمـــزدگانیــم بیا

حسـن دل آرای تــو، قــامـت رعنــای تـو، چهره‌ی زیبــای تو

زلف سمن‌ســای تــو، قـــرار مـا را ربــود، نــاله کنــانیــم ما

مهــر رخت جلوه‌گر، ای شه صـاحب‌ نظـر، فــروغ آن در بصر

منتظــران ســر به ســر، ز هجــر تـو خـونجگر، بس نگرانیم ما

صـاحب عصر و زمان، رهبر پیر و جوان، بهشت عدن و جنان

فــروغ رویت عیـان، گاه عیــان گــه نهـــان، منتظــرانیـــم ما

مهدی دوران توئی، سـرور خوبان توئی، نور دل و جان توئی

دلیل و بـرهان توئی، مظهـر سبحان توئی، مژده رسانیم ما

صابـر شیرین سخن، بـدام رنج و محن، غمزده و خسته تن

گفت تـوئی یـار مـن، امــام عصــر و زَ مَن، خسته روانیم ما   


برچسب‌ها: غزليات
[ یکشنبه ۱۳۹۰/۰۴/۱۹ ] [ 23:1 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

گــوئــیــا قــبـل از تــــولــــــد آشنـــایـم بـــوده‌ای        مـه لقـــا دلـــدار، یار دلــربــایــم بوده‌ای

آشنـــا بـا هــــر کــه گشتــم بــاز بــودی در دلـم        ز ابتــدای آشنــائی هـــم نــوایم بوده‌ای

گـــر به خلـــوت بـــوده‌ام در خلــوتم بــودی مقیم        گر به جلوت بوده‌ام شیرین ادایم بوده‌ای

خوانده‌ام در چشم مستت راز عشق و درس مهر        استـــاد مکتـب مهــــر و وفــایـم بوده‌ای

وسعت انــــدیـشـــه‌ام بــــود از صفـــای بـاطنـت         جلـــوه‌ی جــان و روان بـا صفایم بوده‌ای

در سکــوتی مطلــق از عشقت فـــرو رفتم مدام         ابـتــدای عشق جــان و انتهــایم بوده‌ای

صــابــر کـــرمــانی دلــــداده و شـــوریـــــده‌ام

شعــر شیــوای مـن و شــور و نـــوایم بوده‌ای


برچسب‌ها: غزليات
[ پنجشنبه ۱۳۹۰/۰۴/۱۶ ] [ 3:52 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
هلال ماه شعبان شد عیان، دلها منّور شد

                         مشامِ جان ز عطر معنوی هر دم معطّر شد

به شعبان المعظّم چار مولود مبارک بین

                             حسین ابن علی، آینه دار حّیِ داور شد

به روز سوم شعبان قدم بنهاد در عالم

                    به سال چارم هجری، جهان پُر عِطر و عنبر شد

به روز چارم شعبان، زِ هجرت بیست و شش بودی

                          که عباسِ دلاور، جلوه گر چون ماه انور شد

به روز پنجم شعبان، علی، سجاد، جانِ جان

                    به سال سی و هشت از روی او عالم منوّر شد

به روز پانزده از ماه شعبان، حجتِ قائم

                     بیامد در جهان، سلطان خوبان، داد گستر شد

به گوش هوش آمد این ندا از مهدی دوران

                            عدد تاریخ، سال اطهرم، جانم مطهر شد

پدر باشد حسن آن مادر والای او نرجس

                        گلستان محبت عطر گین از مشک اذفر شد

به شادی کوش و با وجد و طرب با عزت و تقوی

                       که در دل چهره رخشانِِ مهرِ جان، مصوّر شد

ز نورِ دل صفای باطن ار داری، نما شادی

                        غنی بالذات حق باشد، گدای او توانگر شد

در این ویرانسرای عالم پر وحشت و فانی

                          صفای خاطر از دیدار آن جانان، میسّر شد

نه گنج و سیم و زر جویم، رهِ اهل ولا پویم

                          که دامان دل از دّر حقیقت، پُر زِِ گوهر شد

سحر بی پرده حسن یار ما بودی تماشایی

                        ظفر آمد ز غیبِ شرقِ جان و دل مظفر شد

بنوش از چشمه سار معرفت تا زنده دل گردی

                   خوشا آنکس زِ خضر معنوی نوشش مقدّر شد

نبوت با ولایت گر نبودی، کی جهان بودی؟

                        خوشا آنکس که عمری رهرو راهِ پیمبر شد

از این رازِ زمین و آسمان، غافل بُدن تا کی؟

                                برای ما فروغ باطن و ایمان مکرر شد

هدایت از خدا باشد، نگردد سنگ، لعل و دُر

                        به هر شئی بُوَد اندازه ای، امرش مقرر شد

زِ صابر سنجش شعر و ادب اکنون نکو باشد

           که در نظم و سخن، خوش نغمه پرداز و سخنور شد




برچسب‌ها: غزليات
[ دوشنبه ۱۳۹۰/۰۴/۱۳ ] [ 2:47 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مشکلم کم کم ز لطف دوست آسان می‌شود        سیـــنه‌ٔ مــن مخــزنِ اســرارِ عرفان می‌شود

چـــون که شـــد ذِکــــر دل مـــن آیـــه اللهُ نور         از فـروغ عشق جـــانم نـــور بـــاران می‌شود

هست مشکــوةِ روانــم روشن از انـوار عشق         دل زِ نـــورِ عــالــم آرایش، فــــروزان می‌شود

زیت باشـــد ذکـــرِ غیــب و آن شَجر پیوندِ فکر         خاطــــرم تـابنـــده از انـــــوارِ ایمـان می‌شود

پرتو غیبی است نی شرقی و نی غــربی بود         خانــهٔ دل عــرشِ غیبِ نـــور یــزدان می‌شود

هـــر که شـــد واقف به اســرار و رموز معرفت         بیخـود و بی‌خویشتن سر در گریبان می‌شود

روشنـــی بـخش وجـــــودم مِهــــر روی او بود         در سپهـرِ جان و دل رخشان و تابان می‌شود

صابـــرا خـامــــوش بـاش و لب ببــند از گفتگو

روشـــن از عکس رخـش، آئینهٔ جان می‌شود


برچسب‌ها: غزليات
[ شنبه ۱۳۹۰/۰۴/۱۱ ] [ 15:24 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]

مـهــر سپهــر خـاطــر خوبان محمد است       مــاه وجـــود و نـور دل و جان محمد است

مــــــرات ذات پـــاک خــداونــد ذوالـجـلال       ختــم رســل تـجلی سبحـان محمد است

مـعــراج او در انـفـس و آفـاق بــوده است       از بی نشان محض نشان آن محمد است

فیضش به کـائنـات رسـد فیض مطلقست       دریای جــود و منـبع احسـان محمد است

عــالـــم طفیــل هـستی او بـــوده در ازل        فــوق تمـــام عــالــم امکـان محمد است

توحیـد و علـم و مـعـرفت و حکـمت و ادب        در مـکتـب کمـــال فــــروزان محمد است

صابر نوای هر غـزلت مدح مصطفی است

بی‌شک و ریب مونس جانان محمد است


برچسب‌ها: غزليات
[ پنجشنبه ۱۳۹۰/۰۴/۰۹ ] [ 0:7 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
........ مطالب قدیمی‌تر >>

.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره وبلاگ

اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي
ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي
بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم
ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي
از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است
دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي
آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم
ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي
كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست
غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي
من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم
ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي
افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم
سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي
ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس
ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي
مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم
آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي
شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم
دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي
از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت
آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي

                صابر کرمانی
امکانات وب
فروش بک لینک طراحی سایت