|
| ||
|
سخن روز |
مشکلم کم کم ز لطف دوست آسان می‌شود سیـــنه‌ٔ مــن مخــزنِ اســرارِ عرفان می‌شود چـــون که شـــد ذِکــــر دل مـــن آیـــه اللهُ نور از فـروغ عشق جـــانم نـــور بـــاران می‌شود هست مشکــوةِ روانــم روشن از انـوار عشق دل زِ نـــورِ عــالــم آرایش، فــــروزان می‌شود زیت باشـــد ذکـــرِ غیــب و آن شَجر پیوندِ فکر خاطــــرم تـابنـــده از انـــــوارِ ایمـان می‌شود پرتو غیبی است نی شرقی و نی غــربی بود خانــهٔ دل عــرشِ غیبِ نـــور یــزدان می‌شود هـــر که شـــد واقف به اســرار و رموز معرفت بیخـود و بی‌خویشتن سر در گریبان می‌شود روشنـــی بـخش وجـــــودم مِهــــر روی او بود در سپهـرِ جان و دل رخشان و تابان می‌شود صابـــرا خـامــــوش بـاش و لب ببــند از گفتگو روشـــن از عکس رخـش، آئینهٔ جان می‌شود
برچسب‌ها: غزليات [ شنبه ۱۳۹۰/۰۴/۱۱ ] [ 15:24 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
