|
| ||
|
گوهری بودم، در چشمِ خسان خوار شدم در كمنــدِ غـــــمِ ايّــام گـــــرفتــــار شدم روز و شب غـــوطهورم غــوطهورِ بحرِ خيال مــــوجِ بيلنگــر اين قُلــــزمِ ذخّــار شدم بسكه ديــدم ز زن و مـــرد جفاكاري و جور از همــه خلقِ جهــان يكسره بيزار شدم خدمتِ پيـــــرِ مغــان را ز دل و جــان كردم لايقِ خــــدمت آن مـــونسِ ابـــــرار شدم گوشهی ميكـدهی عشـق مكان بگـــرفتم مست ولايعقل از آن بادهی سرشار شدم شمعسان سوختم و قطرهصفت آب شدم تا كه در عــــالمِ دل محــــرمِ اسرار شدم سينهام مخــزن رازست و دلم منبعِ عشق رستم از بنـــدِ خـــودي واصلِ دلدار شدم از نسيمِ كــرم و لطف وعنــايت همه شب همـــــدم و همــنفسِ يـــارِ وفـــادار شدم صابـــرم نغمــه دل شعـــــرِ روانــــم باشـد مـــرغِ خـــوش نغمه گلـــــزارِ رُخِ يار شـدم
برچسبها: غزليات [ پنجشنبه ۱۳۹۰/۰۵/۱۳ ] [ 0:19 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
|
||
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||