|
| ||
|
سخن روز |
آمیزشِ خلقِ جهان، رنجِ روان بخشد تُرا دیدارِ یارِ مهربان آرامِ جان بخشد ترا در این جهانِ پر محن آسایش خاطر مَجو آمیزشِ خلقِ جهان زجرِ روان بخشد ترا حرص و طمع، بخل و حسد، هر لحظه رنجت میدهد آسیب و رنج بی امان، در هر زمان بخشد ترا هر کس که باشد مستِ حق از خود گریزان میشود دیدارِ حق فیض و عطا، عیشِ نهان بخشد ترا با قومِ جاهل در جهان عمری تحمل کرده ام بشنو زمن این نکته را ایمان امان بخشد ترا سنخیت و نور ولا شرط است نی نسل و نژاد آن شور و احساس و صفا خوش آرمان بخشد ت را صابر تو با اهل ولا شعر و سخن گفتن روا تا ذات پاک ِ ایزدی باغ جنان بخشد ترا
برچسب‌ها: غزليات [ سه شنبه ۱۳۸۹/۰۶/۲۳ ] [ 3:40 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
