|
| ||
|
سخن روز |
عمری اسیر این دلِ دیوانه بوده ام دیوانه محبتِ جانانه بوده ام از سوز و ساز عشق دلم کس خبر نشد بر گردِ شمعِ روی تو، پروانه بوده ام آرام و صبر و تاب و توان برده ای ز من عمری ز شورِ عشق تو افسانه بوده ام من سالها به گوشه میخانه صفا مست و خراب و همدمِ پیمانه بوده ام در بندِ عشق واله و دیوانه و اسیر فارغ ز گفته های حکیمانه بوده ام باشد خدا مجرد و بی قید و بی نیاز فارغ ز زهد و کعبه و بتخانه بوده ام صابر شدم محبتِ او شد شعارِ دل از خود رمیده بی دل و دیوانه بوده ام برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۳۷۱ [ جمعه ۱۳۹۷/۰۸/۱۸ ] [ 22:0 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
