|
| ||
|
سخن روز |
من را به هجران مبتلا کردی تو کردی جانِ مرا محوِ جفا کردی تو کردی آسوده خاطر یک دم از عشقت نبودم در سینه ام شوری به پا کردی تو کردی دیوانه عشق و گرفتارِ جنونم ای بی وفا ترکِ وفا کردی تو کردی گفتی فراموشم نخواهی کرد، هرگز من را به مُلکِ غم رها کردی تو کردی آشفته ام آشفته تر از تارِ مویت دل را گرفتارِ بلا کردی تو کردی افسوس از عمری هدر شد از برایت عمرم تبه، جانم فدا کردی تو کردی صابر بود مستِ نگاهِ چشمِ مستت او را اسیرِ ماجرا کردی تو کردی برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۸۱۶ [ پنجشنبه ۱۳۹۶/۰۶/۰۹ ] [ 23:10 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
