|
| ||
|
سخن روز |
به صبح و شام منِ زار یا علی گویم به دامِ غصه گرفتار یا علی گویم علی حقیقتِ مطلق ولیِ حق باشد به دل بود غمِ بسیار یا علی گویم علیست وفقِ عدد (لا اله الا هو) چو بختِ من شده بیدار یا علی گویم ز راهِ عشقِ علی، حق شناس باید شد ز سوزِ عشقِ شرربار یا علی گویم علی جمالِ جمیلش به قلب و جان زده نقش شوم چو غرقه افکار یا علی گویم علیست آن که مثالش در این جهان نبود به وصفِ آن شهِ ابرار یا علی گویم محمد و علی، چون نورِ واحدند بدان به نورِ حضرتِ دادار یا علی گویم فدای حُبِّ علی جان و مال و هستی ما شدم چو محرمِ اسرار یا علی گویم همیشه ذاکرِ ذکرِ خدا بود صابر به باغ و گلشن و گلزار یا علی گویم برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۱۴ [ جمعه ۱۳۹۶/۰۳/۲۶ ] [ 14:58 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
