|
| ||
|
سخن روز |
نه اعتنا به سکندر نه جام جم دارم نه جاه و منصب و نی سکه و درم دارم
بود مطابق اندوه نام نامی حق
دلی ز غصه و اندوه پر الم دارم
نبوده بهره و عیشی به ملک پیدایش
کنون به اصل دو عالم ره عدم دارم
مکان اصلی روح و روان به عرش برین
ز ترک جان و بدن کی فغان و غم دارم
به عشق صاحب دل می کنم قیام و سجود
خوشم دلی ز صفا، پاک و محترم دارم
چه هوده ملک جهان در تصرفم باشد
چو لطف ذات الهی بود چه کم دارم
ز لطف و رحمت سلطان جان شدم صابر
نظر به لطف و کرامات ذوالکرم دارم برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره 462 [ دوشنبه ۱۳۹۴/۱۱/۲۶ ] [ 18:48 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
