|
| ||
|
سخن روز |
مرا آوارۀ دشت و بیابان می توان گفتن مرا پامالِ اندوهی فراوان می توان گفتن سراپا اخگر و سوز و شرار و شعله و برقم منِ آتش به جان را شمعِ سوزان می توان گفتن پریشان خاطر و افسرده و تنهای تنهایم مرا حیران و سرگردان و پژمان می توان گفتن محبت آبِ حیوان بُود و من اسکندرِ دوران مرا بی بهره از آن آبِ حیوان می توان گفتن بهر کس دم زدم از مهر و الفت خصمِ جانم شد من شوریده سر را مات و حیران می توان گفتن دمی آسوده خاطر نیستم دیوانۀ عشقم مرا مجنونِ عهد و رندِ دوران می توان گفتن غمی سوزان شرر در هستی بی اعتبارم زد من آزده دل را محوِ جانان می توان گفتن شدم صابر کشیدم بارِ رنج و نامرادی را دلم را مخزن اندوه و حرمان می توان گفتن
[ چهارشنبه ۱۳۹۳/۱۲/۱۳ ] [ 19:29 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
