|
| ||
|
سخن روز |
اثرِ من به جهان گذران، خواهد ماند شورِ عشق است که در عالمِ جان خواهد ماند اثرِ سوزِ دل و نغمۀ مستانۀ من یادگاری‌ست که در مُلکِ جهان خواهد ماند خرقه و دفتر و سجاده و تسبیح و کتاب سالها در گرو پیر مغان خواهد ماند نقشِ لوحِ دلِ بی‌کینۀ آئینه ما در سراپردۀ اسرار نهان خواهد ماند خاطرات غم و اندوه و پریشانی جان در دل غم‌زدۀ پیر و جوان خواهد ماند گوهرِ عشقِ دل و جان و روان و باطن گوهرِ پاک از این عهد و زمان خواهد ماند سالها شعر روانبخش و روان صابر در کفِ همتِ صاحب‌نظران خواهد ماند برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۲۲۷ [ چهارشنبه ۱۴۰۴/۰۶/۱۹ ] [ 12:13 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
