|
| ||
|
سخن روز |
بهارِ دوستی ما خزان نخواهد شد که بدرِ مهر و محبت نهان نخواهد شد اگر که دوست جفا می‌کند وفا باشد غبارِ غصه حجابِ روان نخواهد شد زمانه می‌گذرد یادبودِ ما، ماند زمان برای کسی جاودان نخواهد شد بسی بهار بیاید بسی خزان گردد بهارِ خاطرِ عاشق خزان نخواهد شد شعار هر که بُوَد عشق و دوستی و وفا رها ز رنج و غم این و آن نخواهد شد بیازمودم و دیدم صفا بود اکسیر ولیک محوِ صفا بدگمان نخواهد شد ز چاپلوسی و مکر و ریا گریزان باش ز کید و خدعه دلت شادمان نخواهد شد شکسته‌خاطر و افسرده و ملول مباش که آبِ رفته به جویت روان نخواهد شد اگر چه اختر و اقبال و شانس موهومست ز شکوه‌های تو بختت جوان نخواهد شد به گوشِ کس نرسد آه و نالۀ صابر دگر ز جورِ غمت ناتوان نخواهد شد برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۲۱۱ [ چهارشنبه ۱۴۰۳/۱۱/۲۴ ] [ 12:59 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
