|
| ||
|
سخن روز |
آزرده‌ام ز رنجِ جهان یاعلی مدد من خسته‌ام ز بارِ گران یاعلی مدد یارِ منی و مونس و دلدار و دلبرم گویم همیشه از دل و جان یاعلی مدد سلطانِ عشق و نورِ وجودی ولیِّ حق مهرت کلیدِ باغِ جنان یاعلی مدد بی‌شک کلامِ ناطقی و رهنمای خلق لطفت فزون ز حدّ بیان یاعلی مدد هر ذی‌حیات ریزه‌خور خوانِ فیضِ حق هستی تو میزبان به نهان یاعلی مدد آمر توئی به جمله ذراتِ کائنات گاهی عیان و گاه نهان یاعلی مدد روشن، روان ز پرتوِ روی تو بوده است ای نوربخشِ جان و روان یاعلی مدد در وقتِ مرگ، منتظرِ دیدن توام ای رهنمای پیر و جوان یاعلی مدد با چشمِ جان به خاکِ لحد بر تو بنگرم فریادرس به هر دو جهان یاعلی مدد صابر ز خادمانِ حریمِ جلال توست مدحت همیشه ذکرِ زبان یاعلی مدد
برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۱۶۸ [ شنبه ۱۴۰۲/۰۳/۲۷ ] [ 1:19 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
