سخن روز

پيوندهای روزانه

سرمست عشق در برِ رندان نشسته‌ام
مسرور و شاد و خرم و خندان نشسته‌ام
در دل ز حادثاتِ جهان ترس و بیم نیست
در بزمِ شوق و محفلِ خوبان نشسته‌ام
مجنون‌صفت ز وادی حیرت گذشته‌ام
بی‌خود ز خویش واله و حیران نشسته‌ام
جان را نثارِ مقدمِ جانان نموده‌ام
در محفلِ محبتِ جانان نشسته‌ام
زد سازِ عشق مطربِ غیبی به جان و دل
بر شاخِ ذوق شاد و غزلخوان نشسته‌ام
در گوشِ هوشِ من همه‌ شب نغمه وفاست
در نزدِ دوست گوش به فرمان نشسته‌ام
وارسته‌ام ز هستی و دنیا و ماسوا
در عرشِ قدسِ ایزدِ منّان نشسته‌ام
صابر شدم به درگه میخانه‌ام مقیم
ساغر به کف، مقابلِ رندان نشسته‌ام


برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۳۶۵
[ سه شنبه ۱۴۰۱/۰۸/۰۳ ] [ 14:16 ] [ آذر ]

.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره وبلاگ

اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي
ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي
بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم
ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي
از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است
دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي
آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم
ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي
كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست
غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي
من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم
ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي
افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم
سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي
ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس
ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي
مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم
آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي
شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم
دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي
از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت
آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي

                صابر کرمانی
امکانات وب
فروش بک لینک طراحی سایت