|
| ||
|
سخن روز |
هست در قرآن که باشد بهترین مولا خدا دیدۀ دل باز کن در عالمِ صدق و صفا بهترین یاریکننده در دو عالم حق بود از خدا باشد هدایت، ظلم از نفسِ شما دقتی بنمای در آیاتِ قرآن و بدان تا قیامت دین اسلام است با نورِ ولا بهترینِ رهنما بهر بشر قرآن بود غور کردم جمله ادیان را در این دارِ فنا بوده قرآن را مبیّن هر زمان بیشک و ریب جلوه نورانی او در زمین و در سما فرّ رحمانی، تو را روشن کند از نورِ غیب سینهات را میکند اَنور ز نورِ کبریا راضی اَمرِ الهی باش و درکِ فیض کن شادمان باشی به دارالامن ایمان و رضا صابرا جان و روان را جلوهای دادی به ذکر هست قرآن نور و ذکر و رحمت و فیض و شفا
برچسبها: کاروان شعر, غزل شماره ۴ [ پنجشنبه ۱۴۰۰/۰۷/۱۵ ] [ 19:12 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــهي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـهي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــهي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقهي خون است دلســوختـــهي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــدهي بـــيسرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــمپـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شدهٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آوارهي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــدادهي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم والهي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
