|
| ||
|
ای بیوفا نگار به عاشق جفا مکن پابندِ دامِ عشق و بلا را رها مکن من منتهای زجر و جفا را کشیدهام دیگر جفا به جانِ من مبتلا مکن رنج و غم است حاصلِ دورانِ عمر ما دیگر تو جور با دلِ خونین ما مکن خوشتر بود ز کام،رهایی ز کام و نام کامِ مرا ز لطف و عنایت روا مکن با درد خو گرفتهام ای دوست سالها دردِ مرا ز فیض و کرامت دوا مکن خواهی رها ز وسوسه نفس دون شوی روی طلب به جانبِ اهلِ ریا مکن دل را ز نور مهر و وفا صیقلی نما با عاشقانِ سوختهدل ماجرا مکن در این دو روز عمر که چون برق بگذرد با صابر ای خدای محبت جفا مکن برچسبها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۴۵ [ یکشنبه ۱۳۹۹/۰۸/۱۱ ] [ 18:2 ] [ آذر ]
|
||
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||