سخن روز

پيوندهای روزانه

ای بی‌وفا نگار به عاشق جفا مکن

پابندِ دامِ عشق و بلا را رها مکن

من منتهای زجر و جفا را کشیده‌ام

دیگر جفا به جانِ من مبتلا مکن

رنج و غم است حاصلِ دورانِ عمر ما

دیگر تو جور با دلِ خونین ما مکن

خوشتر بود ز کام،رهایی ز کام و نام

کامِ مرا ز لطف و عنایت روا مکن

با درد خو گرفته‌ام ای دوست سال‌ها

دردِ مرا ز فیض و کرامت دوا مکن

خواهی رها ز وسوسه نفس دون شوی

روی طلب به جانبِ اهلِ ریا مکن

دل را ز نور مهر و وفا صیقلی نما

با عاشقانِ سوخته‌دل ماجرا مکن

در این دو روز عمر که چون برق بگذرد

با صابر ای خدای محبت جفا مکن


برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۴۵
[ یکشنبه ۱۳۹۹/۰۸/۱۱ ] [ 18:2 ] [ آذر ]

.: Weblog Themes By Iran Skin :.

درباره وبلاگ

اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي
ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي
بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم
ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي
از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است
دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي
آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم
ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي
كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست
غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي
من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم
ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي
افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم
سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي
ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس
ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي
مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم
آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي
شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم
دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي
از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت
آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي

                صابر کرمانی
امکانات وب
فروش بک لینک طراحی سایت