|
| ||
|
سخن روز |
گرفتارِ غمی جانکاه و رنجی پایدارم من پریشان‌خاطر و محزون و زار و دل‌فکارم من سفر کردم که شاید خاطرت گردد فراموشم فزون شد شورِ احساس و غمین و داغدارم من نوایم بینوائی نغمه‌ام سازِ فراموشی کشیدن بارِ هجران و اسیرِ عشقِ یارم من بهارِ آرزوی دل خزان گشت و پریشانم در این ویرانسرای مُلکِ فانی بی‌قرارم من دَمی احساسِ آرامش نکردم منقلب بودم خریدارِ غمِ عشق و جفای آن نگارم من به یادت می‌سرایم شعر و می‌نالم ز هجرانت به هر شب در سماواتِ ولا، اختر شمارم من صفای باطن و جانم بود از نورِ عشق او وفاجویم صفاکیشم به راهت جان‌نثارم من کلام و نغمه صابر بود از شورِ احساسش به گلزارِ صفای عشق، قمری و هزارم من برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۷۴ [ دوشنبه ۱۳۹۹/۰۲/۲۹ ] [ 22:48 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
