|
| ||
|
سخن روز |
وحشی غزال سبزه رُخِ مهربانِ من یادِ رُخت تسلّی و آرامِ جانِ من تیرِ نگاهِ چشمِ تو دلدوز بوده است صیادِ چشمِ مستِ تو شد دلستانِ من ای شاهِ حُسن و مهر و وفا ای خدای عشق بنما نظر به جسم و تنِ ناتوانِ من آرامش و قرارِ دل و جانِ من توئی ای یارِ نازپرورِ شیرین زبانِ من شد نقشِ لوحِ خاطره ام عکسِ روی تو باشد همیشه وصفِ جمالت بیانِ من لب بر لبم گذار پری روی گلعذار تا جان دهی به کالبد و استخوانِ من مجذوب جذبۀ تو شدم ای عزیزِ جان باشی نگارِ غنچه لبِ مهربانِ من صابر در آستانۀ عشق و امیدِ دل گوید که هست مهرِ تو نورِ روان من برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۹۱ [ جمعه ۱۳۹۷/۱۱/۱۹ ] [ 19:55 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
