|
| ||
|
سخن روز |
هــر چـه مـی‌خـواهـی ز ذاتِ ایـزدِ یـکتا بخواه حـاجـتِ خـود را از آن یکتای بی‌هـمـتـا بخـواه گـوهر مقصــود اگـر جـوئـی ز بـحـرِ دل طـلـب بگـذر از ظـاهـر ز نــورِ عـالــمِ مـعــنـی بخــواه جهل و خودخواهی تو را سرگشته و حیران کند نـــورِ ایــمـان و یـقـیـن از عــالـمِ دانــا بخـواه بـالِ عـرفـان بــاز کــن در آسـمـانِ مــعـرفـت بـیـنـش و روشـنــدلــی از عـارفِ بـیـنـا بخـواه ایـن تـمـدن روح و جـان و قلب را فرسوده کرد راحـت و آسـودگـی در گـوشـۀ صـحـرا بخــواه بـگـذر از نـام و نـشـان و شـهـرت و جاه و مقام شـادی روح و روان از ایــــزدِ یــکـتــا بخــواه نـوربـخـشِ آسـمـانِ دل بـود خـورشـیـدِ عشق جلوۀ عـشـق و وفـا از شــاهـدِ زیــبـا بخــواه صــــابــرِ آزاده‌ام از بــنـدِ ذلـــت رســتــه‌ام هـاتــفـی گــفـتــا کـه فیـض از عـالمِ بالا بخواه
برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۷۲۳ [ جمعه ۱۴۰۴/۰۴/۲۰ ] [ 5:12 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
