|
| ||
|
سخن روز |
عاشقم عاشقِ شوریده سر و سوخته جان می زنم نغمه ز دل نغمه من گشته فغان از دمِ سرد حذر کن که دلت سرد شود از دمِ گرم شود گرم روان و دل و جان مدتی هست که خونین جگر و غمگینم می زند شعله به جان آتشِ سوزانِ نهان هر که بی عشق بود زندگیش موهوم است سالها هست که این راز به من گشته عیان عشق شد باعثِ ایجادِ حیاتِ ابدی عشق باشد شررِ شعله ورِ کون و مکان عشق نی لعلِ لب و زلف و خط و روی خوش است عشق باشد اثر جلوه یزدانِ جهان روی زیبا شده آئینه تابنده عشق بنگرم بر رُخ تابنده ماهِ جانان شده ام مست و خراباتی و عاشق پیشه تا شود مشکلِ دل ساده و سهل و آسان عشق شد پرده نشینِ حرمِ کعبه دل عشق شد مهرِ درخشنده بُرجِ ایمان عشق هر لحظه به شکلی شده ظاهر ببرد دین و دل از کفِ شوریده سرِ سرگردان عشق در طور عیان در نظرِ موسی شد از کفِ عقل رها شد دلِ پورِ عمران عشق بُد پرتو رخشنده افکارِ مسیح عشق بُد ذاتِ محمد ز فروغِ یزدان عشق جانِ علی آن والی مُلکِ توحید عشق از روزِ ازل بود رموزِ عرفان عشق آن آبِ حیات است کز آن خضر چو خورد زنده ماندست و بود زندگیش جاویدان عشق در کشورِ جان است شهنشاه و امیر عشق در روح و روانست، همیشه تابان
عشق آئینه اسرارِ جمالِ ازلیست وصفِ آن عشقِ دل افروز نیاید به زبان صابر از جامِ می عشق بود مست و خراب مسکن و خانه او هست خراباتِ مغان
برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۶۳۰ [ یکشنبه ۱۳۹۶/۱۰/۰۳ ] [ 18:14 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
