|
| ||
|
سخن روز |
ای آهِ سینه سوز شراری به جان زدی آتش به جسم و جانِ منِ ناتوان زدی ای دلنواز ای بُتِ زیبا شمایلم شمشیرِ غم به فرقِ سرم ناگهان زدی برقِ محبت تو شرر زد به خرمنم در خرمنِ وجود شراری نهان زدی بگشوده است بال همای عنایتت ای دلنواز بر سرِ من سایبان زدی افروختی به صبحِ ازل شعله ها ز عشق آتش به مُلک و هستی و جان و جهان زدی ذراتِ هستی ام همه دارد نشان ز عشق این قرعه را به نامِ منِ بی نشان زدی خود رازِ خویش فاش نمودی ز سازِ عشق قفلِ سکوت بر دهنِ اِنس و جان زدی یک عمر در کشاکشِ عشقِ تو صابرم آتش به جانِ او به نهان و عیان زدی برچسب‌ها: کاروان شعر, غزل شماره ۸۱۹ [ جمعه ۱۳۹۶/۱۰/۰۱ ] [ 0:3 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
