|
| ||
|
سخن روز |
شب شد که باز نغمۀ مستانه سر کنم پیمانه پُر ز بادۀ خونِ جگر کنم شب شد که باز آهِ جهانسوز برکشم تا آهِ قلبِ سوخته را با اثر کنم شب شد ز عشق، سر، سرِ زانوی غم نهم دامن ز اشکِ دیدۀ تاریک، تر کنم شب شد که باز گوشۀ تنهای تارِ خویش آه و فغان ز گردشِ دورِ قمر کنم شب شد که باز یادِ دل و خاطرات آن عقدِ سرشک ریزم و خاکی به سر کنم شب شد که باز بی دل و بیدار و بی قرار با خود حکایتِ غمِ دل را سمر کنم شب شد که باز غمزده و زار و دلفکار روی طلب به جانبِ اهل نظر کنم شب شد که باز بر درِ میخانۀ امید مست و خراب در حرمِ دل گذر کنم شب شد که باز نالۀ صابر شود بلند گوید که روی دل به جهانِ دگر کنم
[ پنجشنبه ۱۳۹۲/۰۵/۱۰ ] [ 0:25 ] [ آذر ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
