|
| ||
|
سخن روز |
بهارِ زندگی و عمر من، خزان گردید ز دیده خونِ دلم روز و شب روان گردید به باغِ عشق دلم صرصر خزان نوزد اگر چه گلشنِ این زندگی خزان گردید بس است این همه افسانه و کلام و غزل گهی حکایت و گه شرحِ داستان گردید گهی نوای دلِ تنگ و نغمه جان شد گهی بیانِ غم انگیز و سوزِ جان گردید کسیکه بود رُخش مظهرِ محبت و عشق مقابلِ نظرم روی او، عیان گردید فروغِ چهره و دیدارِ حسنِ زیبایش صفای خاطر و آرامشِ روان گردید به بوستانِ ادب مرغِ دل به شاخِ ولا بسانِ بلبلِ خوش نغمه، نغمه خوان گردید فروغِ مهرِ جمالش به قلب و جانم تافت دلم چو زهرۀ تابانِ آسمان گردید ز نورِ عشق منور شدست هستی من جمالِ کعبۀ جان جلوۀ جهان گردید به باغِ خاطرِ من بشکفد شکوفۀ عشق فضای سینۀ من باغ و بوستان گردید کشیده بارِ محبت به دوشِ جان صابر امینِ وحیِ خداوند مهربان گردید
برچسب‌ها: غزلیات [ جمعه ۱۳۹۱/۱۰/۰۸ ] [ 23:30 ] [ من از خیال تو یک دم جدا نخواهم شد ]
|
درباره وبلاگ  اِنـصــاف نـبــاشـد كـه تــو مــا را نشانسي ايـن كشتــه‌ي احـساس و بـلا را نشناسي بازيــچـه‌ي اطفــال و پــــريشـان ز مـلالـــم ديـــوانـــه‌ي اَنگشت نــمــــا را نشنـــاسي از مكــر و فريبِ تــو دلم غرقه‌ي خون است دلســوختـــه‌ي عشـق خـــدا را نشناسي آرام نـــــدارم نَـفـسي مـــحــوِ جــنــونـــم ايـن دلــشــده‌ي بـــي‌سرو پا را نشناسي كس با خبـر از وحشتِ تنهائي مــن نيست غـــم‌پـَــرورِ آغـــــوشِ جــفــا را نشنـاسي من بحرِ پر از جـوش و خروشِ غــمِ عشقم ايـــن عاشـقِ با مـهــر و وفــا را نشناسي افسون شده‌ٌ چشمِ سيه مستِ تـو باشم سَـــرمسـتِ خـــرابــاتِ صفــا را نشناسي ايـن درد مـرا كُشت كـه نشناخت مـرا كس ز آن نيـز بَتـَــر چــونكه تـــو مـا را نشناسي مــن زنـده بــــراي دلِ شـــوريـــده ســرانم آواره‌ي صـحـــــراي فـنــــا را نـشنـــــاسي شُــــور دلِ مــن شــور بيـــافكنده بـه عالم دلـــداده‌ي پُــر شُـــور و نـــــوا را نشناسي از خـويش بُـــريدم چو شدم واله‌ي عشقت آن صـــابــرِ از خــويش رهـــــا را نشنـاسي صابر کرمانی |
| [ طراحی : توسط وبلاگ صابر کرمانی ] [ Weblog Themes By : iran skin ] [Google+] | ||
